کیفیت کشته شدن عمربن خطاب

وقتی که یزدگرد سوم در نهاوندشکست خورد به سمت خراسان فرار کرد، اعراب به شهرهای ایران تاختند،و هرچه مال و اموال بود به غارت کردند،واضافه برآن مردان و زنان زیادی را به اسارت بردند،فیروز هم از اسرای ایرانی بود که به چنگ مغیره بن شعبه افتاده بود؛ مغیره مالیات ماهانه ای به مبلغ 100 درهم بر فیروز تحمیل کرده و این مبلغ زیاد باعث مشقت وی شده بود،به همین علت تصمیم گرفته به حاکم و خلیفه ی وقت مراجعه کرده و از وی درخواست کند که از مغیره تخفیفی برایش بگیرد.

عمر گفت: صنعت تو چیست؟

ــ درودگر و نقاش و آهنگر هستم وآسیای بادی را به بهترین وجه می توانم بسازم.

ــ با این همه صنعت که تو داری این قرارداد بر تو زیاد نیست[1].

سپس از او خاست آسیای بادی برایش بسازد، فیروز ناراحت شده و گفت آسیایی برایت بسازم که آوازه اش گوش تا گوش جهان را به صدا در آورد. این را گفت و برگشت، عمر گفت: این غلام مرا تهدید کرد و سینه اش از کینه ی نسبت به من پر شد.

چند روزی نگذشت که فیروز نقشه ی قتل عم را گرفت و با خنجری که دو سر داشت و دسته اش در میان بود عمر را از چپ و راست شش ضربت کاری زد و پا به فرار گذاشت؛ کسانی که وی را دنبال می کردند برمی گشت و او را ضربتی می زد( سیزده نفر را زخمی کرد که شش تنشان مردند)[2].

عمر را به خانه بردند و طبیب را حاضر کردند هر چه از شربت و شیر را بدو خورانیدند عیناً از زخم ها بیرون می آمد، طبیب اظهار عجز کرده و گفت وصیتت را بکن که راهی مافیهاخالدون هستی ، عمر بعد از شنیدن جواب قطعی طبیب سخت گریست[3]، و به فرزندش عبدالله گفت که مردم را احضار کند چون اصحاب حاضر شدند در امر خلافت گفتگو کرد سپس خلافت را در میان شش تن به شوری گذاشت که آخرین آن ها علی بن ابی طالب(علیه السلام)بود.

پس به نزد عایشه فرستاد و خواستار شد که اذن دهد در رواق رسول خدا(a)به خاک رود[4]، عایشه نیز قبول کرد و عمر در اواخر ماه وفات نمود[5].